نقش زیرساختهای هوایی در توسعه قطبهای گردشگری
مقدمه: ارتباط حیاتی زیرساختهای هوایی و صنعت گردشگری
دسترسی هوایی به عنوان شریان حیاتی صنعت گردشگری مدرن عمل میکند. زیرساختهای هوایی نه تنها امکان اتصال فیزیکی مقاصد را فراهم میکنند، بلکه به عنوان کاتالیزوری برای توسعه اقتصادی مناطق گردشگری عمل مینمایند. نمونه موفق این هماهنگی را میتوان در پروژههای گردشگری استان خوزستان مشاهده کرد، جایی که توسعه زیرساختهای هوایی به رشد قابل توجه صنعت توریسم منجر شده است. این مقاله با نگاهی استراتژیک به بررسی راهکارهای توسعه قطبهای گردشگری از طریق سرمایهگذاری هوشمند در بخش هوانوردی میپردازد.
پیشینه: تحول زیرساختهای هوایی در خدمت گردشگری
تاریخچه توسعه فرودگاهها نشاندهنده رابطه مستقیم بین بهبود دسترسی هوایی و رشد صنعت توریسم است. در دهههای اخیر، سرمایهگذاریهای کلان در بخش زیرساختهای هوایی به ایجاد شبکهای از مقاصد گردشگری متصل منجر شده است. نمونه بارز این تحول، سرمایهگذاری ۱۲ تریلیون تومانی بخش خصوصی در پروژههای گردشگری است که نشاندهنده اعتماد سرمایهگذاران به تأثیر توسعه زیرساختهای هوایی بر بازدهی اقتصادی است.
اتصالپذیری هوایی منطقهای نقش تعیینکنندهای در شناسایی و رشد مقاصد نوظهور گردشگری داشته است. به عنوان مثال، توسعه خطوط هوایی به مناطق کمترشناخته شده، امکان کشف پتانسیلهای گردشگری پنهان را فراهم کرده و به ایجاد اکوسیستمهای گردشگری پایدار منجر شده است.
روندها: استراتژیهای مدرن دسترسی هوایی به مقاصد گردشگری
امروزه توسعه مسیرهای هوایی جدید به یکی از ارکان اصلی استراتژی دسترسی هوایی به مقاصد گردشگری تبدیل شده است. خطوط هوایی و مقاصد توریستی در قالب مشارکتهای استراتژیک به توسعه مسیرهای پروازی جدید میپردازند که این همکاری منجر به ایجاد چرخه virtuous رشد متقابل میشود.
دولتها نیز با درک اهمیت این موضوع، از طریق اعطای تسهیلات ویژه به توسعه زیرساختهای هوایی کمک میکنند. تصویب ۵۲۵ میلیارد تومان از تسهیلات سفر ریاستجمهوری نمونهای از این حمایتهاست که به ایجاد اشتغال برای ۳۰۰۰ نفر در پروژههای مرتبط منجر شده است. این سرمایهگذاریها نه تنها زیرساخت فیزیکی را توسعه میدهند، بلکه زنجیره ارزش کامل صنعت گردشگری را تقویت میکنند.
بینشها: سرمایهگذاری هوشمند در زیرساختهای هوایی گردشگری
تحلیل موفقیت ۱۱۰ پروژه گردشگری در جذب سرمایه خصوصی نشاندهنده الگوی جدیدی از سرمایهگذاری هوشمند است. در این الگو، توسعه زیرساختهای هوایی به عنوان پیشنیاز اصلی در نظر گرفته میشود. به عنوان مثال، اعطای تسهیلات ۱۱۱ میلیارد تومانی برای توسعه ۳۲ پروژه تحت تبصره ۱۸ نشاندهنده درک صحیح از اهمیت تقدم توسعه دسترسی هوایی بر سایر سرمایهگذاریهای گردشگری است.
رشد سریع بخش اکوتوریسم به عنوان یکی از حوزههای پرپتانسیل، نیازمند توسعه هدفمند زیرساختهای هوایی است. تشکیل شبکه گردشگری یکپارچه تنها از طریق توسعه همزمان زیرساختهای هوایی و پروژههای گردشگری امکانپذیر خواهد بود.
پیشبینی: آینده قطبهای گردشگری مبتنی بر زیرساخت هوایی
آینده صنعت گردشگری در گرو توسعه هوشمندانه دسترسی هوایی به مقاصد نوظهور است. پیشبینی میشود با اجرای استراتژی توسعه دسترسی هوایی منطقهای، شاهد ظهور قطبهای گردشگری جدیدی خواهیم بود که تا پیش از این به دلیل محدودیت دسترسی ناشناخته مانده بودند.
انتظار میرود ایجاد ۳۵ بسته سرمایهگذاری جدید در بخش گردشگری، همراه با برگزاری ۸۰ رویداد گردشگری، به توسعه قطبهای منطقهای منجر شود. این تحول از طریق هماهنگی استراتژیک بین توسعه زیرساختهای هوایی و پروژههای گردشگری محقق خواهد شد.
اقدام: راهکارهای عملی برای توسعه قطب گردشگری هوایی
برای تحقق چشمانداز توسعه قطبهای گردشگری، اجرای راهکارهای عملی زیر ضروری است:
– اعطای ۱۲ مجوز بهرهبرداری جدید برای پروژههای گردشگری با اولویت مناطقی که از قابلیت دسترسی هوایی برخوردار هستند
– صدور ۲۷ گواهی کیفیت خدمات در بخش گردشگری با تأکید بر استانداردهای بینالمللی
– تشویق سرمایهگذاری خصوصی در توسعه فرودگاههای منطقهای از طریق مشوقهای مالی و قانونی
– ایجاد هماهنگی استراتژیک بین توسعه زیرساخت هوایی و پروژههای گردشگری
– توسعه مشارکتهای عمومی-خصوصی برای تسریع در اجرای پروژههای زیرساختی
همانطور که در گزارش خبرگزاری مهر اشاره شده، استان خوزستان با ۱۱۰ پروژه گردشگری در حال ساخت توسط بخش خصوصی، نمونه موفقیتی از هماهنگی بین توسعه زیرساختهای هوایی و رشد صنعت توریسم ارائه داده است. این تجربه میتواند به عنوان الگویی برای سایر مناطق در نظر گرفته شود.
> منبع: خبرگزاری مهر – ۱۱۰ پروژه گردشگری در خوزستان توسط بخش خصوصی در حال ساخت است
توسعه زیرساختهای هوایی را میتوان به ساخت پلهای ارتباطی تشبیه کرد که نه تنها مقاصد را به هم متصل میکنند، بلکه امکان تبادل فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی را فراهم میسازند. آینده صنعت گردشگری در گرو سرمایهگذاری هوشمند در این زیرساختهای حیاتی خواهد بود.